Vaak denken wij dat de problemen in onze relaties er altijd zijn, gewoon wachten om af en toe naar boven te komen, zonder veel na te denken over de manieren om deze problemen aan te pakken.
De problemen erkennen en ze oplossen is het gemakkelijke deel. Het moeilijke deel is de manier waarop we met deze problemen omgaan. Dit is een kwestie van je mond open doen en ervoor zorgen dat de ander zich veilig voelt in zijn zorgen.
De traditionele manier om met relatieproblemen om te gaan heeft twee grote gebreken: er wordt geen gebruik gemaakt van de communicatievaardigheden en de hulpmiddelen van de toekomstige generatie, d.w.z. van u en ik. We behandelen de situatie gewoon zoals ze komt, doen er voorzichtig mee, lossen het probleem op, in de hoop dat het weggaat en het leven verdergaat. Maar zo gaat het leven niet. Problemen in relaties en relatie therapie – of ze nu gemakkelijk of moeilijk zijn – ontstaan op momenten dat er weinig of soms helemaal geen communicatie is. Als de ene partner het druk heeft met zijn werk, of een gezondheidsprobleem blokkeert, heeft de andere partner daar een paar jaar later last van. In dat opzicht wordt de ander niet aan zijn lot overgelaten. Er wordt voortdurend over het probleem gecommuniceerd zonder dat de ander erbij betrokken is. Dus alleen omdat iets in het begin moeilijk is, betekent niet dat het na verloop van tijd ook moeilijk zal zijn. Je moet de andere persoon leren kennen. Je zou kunnen ontdekken dat deze persoon eigenlijk meer en meer verschilt van wat je je had voorgesteld. Nu is de man die de “ander” in uw gedachten is geworden, helemaal niet dezelfde persoon. Ook al is het kostuum hetzelfde, het zou niet dezelfde persoon moeten zijn. Dit is de grootste fout die de meeste mensen maken bij het aanpakken van problemen. Ze proberen het iedereen naar de zin te maken. Problemen oplossen, communicatie en relatie oproepen in plaats van geschenken. Dat is wat het probleem zal oplossen of, in het slechtste geval, het meer beheersbaar zal maken als dat niet lukt.
In het ontwikkelen van een relatie legt James Lehman, gerenommeerd relatie-adviseur met kinderen, uit hoe een kind ervan weerhouden wordt anderen te kwetsen:
“Bij het aannemen van de rol van het kind, is onze belangrijkste actie om het kind naar onze kant te leiden. Zoals wij naar links werden geleid, zo moeten wij naar rechts worden geleid. Zoals wij naar rechts zijn geleid, zo moeten zij naar links worden geleid. Zoals wij naar links werden geleid, zo moeten zij naar rechts worden geleid. “
Dat is hoe een kind door de ouder moet worden aangesproken. Deze aanpak leidt tot de ontwikkeling van een sterke en liefdevolle band. In de aanwezigheid van het kind is de relatie er en de enige manier om met moeilijkheden om te gaan is er zo goed mogelijk aan te werken, een coach zou je in dit proces kunnen helpen. Als kinderen opgroeien kunnen we gemakkelijk verstrikt raken in de normale stress van een hectisch leven om ons heen. Omdat we gedreven zijn om te bereiken en “alles te krijgen”, omdat we worden geleid in bijna elk aankomend detail, moeten we de twee scheiden en aan slechts één tegelijk werken. Tot een zekere afhankelijkheid is zo’n begin van het spel niet genoeg voor een kind om te veroorzaken en te handelen. Het is later dat het kind het overneemt en UW kind wordt. En zo moet het zijn. Geen kind heeft voorbereiding nodig, maar alleen het vermogen om te beginnen.
“Het belangrijkste is dat je kind zich niet alleen niet afgesloten voelt, maar ook niet volledig kan worden afgesloten. En hoe dichter je bij het einde van de tunnel komt, hoe meer het kind betrokken raakt bij het succes van de relatie. Vanuit het perspectief van je kind wordt hij of zij dus veel belangrijker.”
Daar ligt de sleutel tot het succes van een goede relatie. Dat betekent dat men gevoelig moet zijn voor de problemen en ze niet alleen moet oplossen. Ouders moeten zich bewust zijn van het feit dat alle relaties waarschijnlijk niet permanent zijn. Het kind gaat niet eeuwig mee en bepaalde aspecten moeten worden benadrukt. Dat kan niet wanneer het kind in een diepe staat van emotionele stress verkeert. Verstandige ouders weten wanneer ze wanneer moeten zeggen. Bijvoorbeeld – “Je bent een slim kind, maar je moeder beangstigt me. Is het het waard om je moeder te kwetsen en boos te worden als ze je ergens voor berispt? Laat me proberen het je duidelijker te maken.” Evenzo – “Nee, ik denk niet dat je je vaders stropdas hoeft te dragen als we naar het ziekenhuis gaan. Wat is het dat je wilt en waar voel je je ongemakkelijk bij?” Op een gegeven moment zal het kind of de tiener die zijn of haar familie zo laat reageren, dit doorkrijgen en het moeten doen. Niet door tegen ze te schreeuwen of boos op ze te worden. Door op te komen voor het gezag en het kind of de tiener niet te laten kleineren, zal ik gerespecteerd worden en “de leiding nemen”. Dit is een fundamentele stap in de ontwikkeling van een gezonde en positieve relatie. Maar hoe voer ik de communicatie en de relatie uit? Hier is mijn tweede artikel.
“Communicatie” op zijn best is positief en niet negatief.
Lees meer:
Psychotherapie Alkmaar